Ο συνδικαλισμός δεν είναι σκαλοπάτι για να κάνεις business

Με έκπληξη διαβάσαμε στο κλαδικό περιοδικό «Ο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥΧΟΣ» στο τεύχος Νοεμβρίου 2010,το δελτίο τύπου με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου της συντακτικής ομάδας του περιοδικού.

Από τα συμφραζόμενα του δελτίου τύπου ,το μόνο που σας ενδιαφέρει κύριοι είναι η business.

Mε ποιο δικαίωμα παραπλανείτε συναλλασσόμενες εταιρείες με τον κλάδο να σας δώσουνε διαφημίσεις-χρήματα και τους υπόσχεστε για το 2011 δεύτερο επαγγελματικό οδηγό «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ»;

Κύριοι, βγείτε πλέον δημόσια και γράψτε επιτέλους σε ένα άρθρο ότι η θητεία σας σαν προσωρινή διοίκηση έχει λήξει στις 24/12/10.

Ενημερώστε επιτέλους τον κόσμο ότι στις 19/1/11 εκκρεμεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αίτηση σας για νέα παράταση κατά δυο μήνες (αριθμός πρωτοκόλλου: 10353/07-12-10 ).

Ενημερώστε επιτέλους τον κόσμο ότι έχει κατατεθεί εις βάρος σας κύρια παρέμβαση ( άρθρο 752-Κ.ΠΟΛ.ΔΙΚ. )και το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι θα ξέρουμε ποια θα είναι η νέα προσωρινή διοίκηση μετά από την απόφαση του Δικαστηρίου.

Πως τολμάτε ακόμη και την ύστατη στιγμή να παραπληροφορείτε τις συναλλασσόμενες εταιρείες με τον κλάδο;

Το θράσος σας είναι απύθμενο  ή είστε τόσο ανεγκέφαλοι που έχετε άγνοια κινδύνου!!!!

Διαβάστε και το συνημμένο

Φορολόγηση των προϊόντων καπνού – Άρθρο της Philip Morris International

Τα προϊόντα καπνού αποτελούν τα καταναλωτικά αγαθά με την υψηλότερη φορολογία στον κόσμο. Οι φόροι συχνά υπερβαίνουν το ήμισυ της τιμής λιανικής πώλησης, παρέχοντας στις κυβερνήσεις περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια Η.Π.Α. σε φορολογικά έσοδα ετησίως.

Οι κυβερνήσεις επιτυγχάνουν πολλαπλούς στόχους με την επιβολή φόρων στον καπνό. Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης και άλλα φορολογικά μέτρα χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις για τη δημιουργία εσόδων. Τα φορολογικά μέτρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προώθηση των στόχων της δημόσιας υγείας, μειώνοντας την κατανάλωση καπνού. Η φορολογική πολιτική αποτελεί, για παράδειγμα, κύριο σημείο της Συνθήκης-Πλαισίου για τον Έλεγχο του Καπνού (FCTC) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Σύμφωνα με το άρθρο 6 της FCTC, “Τα τιμολογιακά και φορολογικά μέτρα είναι ένας αποτελεσματικός και σημαντικός τρόπος μείωσης της κατανάλωσης του καπνού από διάφορα τμήματα του πληθυσμού και ειδικά από τους νέους”.

Σε γενικές γραμμές, οι κυβερνήσεις επιβάλλουν τρία είδη φόρου στον καπνό:

Ειδικό φόρο κατανάλωσης: Πρόκειται για έναν επιλεκτικό φόρο κατανάλωσης, που συνήθως επιβάλλεται στο αλκοόλ, τον καπνό και τα καύσιμα, ενώ σε ορισμένες χώρες επιβάλλεται σε ένα ευρύτερο φάσμα προϊόντων όπως τα αναψυκτικά, ο καφές και το τσάι.

Δασμούς, οι οποίοι επιβάλλονται στα εισαγόμενα εμπορεύματα μόνο και

Φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ): Έναν γενικό φόρο κατανάλωσης που επιβάλλεται σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες.

Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης των τσιγάρων μπορεί να είναι διαρθρωμένοι με διαφορετικούς τρόπους. Ορισμένες χώρες, όπως η Αυστραλία, η Νότια Αφρική ή η Νορβηγία, επιβάλλουν έναν 'πάγιο' φόρο, ο οποίος είναι ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό ανά τσιγάρο. Άλλες χώρες, όπως η Ταϊλάνδη, η Παραγουάη, η Βενεζουέλα και η Βοσνία, επιβάλλουν έναν "αναλογικό" φόρο, ο οποίος υπολογίζεται ως ποσοστό της τιμής. Αυτά τα συστήματα φορολόγησης είναι γνωστά ως 'μονοεπίπεδα' συστήματα, διότι όλα τα τσιγάρα υπόκεινται σε έναν ενιαίο φορολογικό συντελεστή (είτε πάγιο είτε αναλογικό).

Πολλές χώρες έχουν θεσπίσει πιο περίπλοκα συστήματα. Αρκετά συνηθισμένα είναι τα λεγόμενα 'πολυεπίπεδα' συστήματα, τα οποία χωρίζουν τα τσιγάρα σε διάφορες κατηγορίες (για παράδειγμα, με βάση τη λιανική τιμή πώλησής τους, το μήκος των τσιγάρων ή το είδος της συσκευασίας τους), καθορίζοντας ένα διαφορετικό φορολογικό συντελεστή για κάθε κατηγορία.

Επίσης, είναι συνηθισμένα τα ‘μικτά’ συστήματα φορολόγησης. Συνδυάζουν ένα πάγιο και ένα αναλογικό στοιχείο. Όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να υιοθετήσουν μικτά συστήματα φορολόγησης. Οι χώρες εκτός της Ε.Ε. με μικτά συστήματα φορολόγησης περιλαμβάνουν την Ελβετία, τη Ρωσία, την Ουκρανία και το Μεξικό. Πολλές χώρες με αναλογικές ή μικτές δομές επιβάλλουν και έναν 'ελάχιστο ειδικό φόρο κατανάλωσης', ο οποίος εγγυάται ένα ελάχιστο ποσό φόρου ανά τσιγάρο, ανεξάρτητα από τη δομή φορολόγησης που έχει υιοθετηθεί.

Ελάχιστος ειδικός φόρος κατανάλωσης

Πολλές χώρες με αναλογικούς ειδικούς φόρους κατανάλωσης έχουν θεσπίσει έναν ελάχιστο ειδικό φόρο κατανάλωσης, με στόχο να διασφαλίσουν τόσο τα έσοδα από τους ειδικούς φόρους όσο και τους στόχους δημόσιας υγείας. Οι ελάχιστοι ειδικοί φόροι κατανάλωσης εγγυώνται ένα ελάχιστο έσοδο από τη φορολόγηση κάθε πακέτου τσιγάρων, ανεξάρτητα από την τιμή λιανικής πώλησής τους. Περιορίζουν επίσης το φορολογικό πλεονέκτημα που παρέχουν οι αναλογικοί φόροι στις μάρκες χαμηλής τιμής, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη της διάδοσης των φθηνών τσιγάρων, τα οποία υπονομεύουν τη δημόσια υγεία.

Από τον Ιανουάριο του 2011, 24 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Ισπανία και η Γαλλία, έχουν θεσπίσει ελάχιστους ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Μεταξύ των χωρών σε άλλα μέρη του κόσμου που έχουν υιοθετήσει τον ελάχιστο ειδικό φόρο κατανάλωσης είναι η Αργεντινή, το Ισραήλ, η Ρωσία, η Ελβετία, η Τουρκία και η Ουκρανία.

Οι διαφορετικές φορολογικές δομές μπορεί να οδηγήσουν σε μεγάλες διαφορές στα επίπεδα τιμών των τσιγάρων στο εσωτερικό κάθε χώρας και μεταξύ διαφόρων χωρών. Σε ένα σύστημα πάγιου φόρου, για παράδειγμα, όλα τα τσιγάρα σε μια χώρα καταβάλλουν το ίδιο ποσό φόρων. Σε ένα αναλογικό σύστημα, αντίθετα, τα τσιγάρα χαμηλής τιμής καταβάλλουν λιγότερο ειδικό φόρο κατανάλωσης από ό,τι τα τσιγάρα premium (τσιγάρα καλύτερης ποιότητας και υψηλότερης τιμής), διευρύνοντας έτσι τις διαφορές μεταξύ των τιμών. Στο διάγραμμα που ακολουθεί παρουσιάζεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των τσιγάρων χαμηλής τιμής, ως ποσοστό του ειδικού φόρου κατανάλωσης που καταβάλλουν τα τσιγάρα premium σε αρκετές χώρες.

Τα προϊόντα καπνού εκτός των τσιγάρων (πούρα, cigarillos, λεπτοκομμένος καπνός για στριφτά τσιγάρα, καπνός πίπας, καπνός snus, καπνός για μάσημα κ.λπ.) υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης στις περισσότερες χώρες (αλλά όχι σε όλες). Ωστόσο, οι περισσότερες χώρες φορολογούν τα άλλα προϊόντα καπνού σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, σε σύγκριση με τα βιομηχανοποιημένα τσιγάρα. Στο διάγραμμα που ακολουθεί συγκρίνεται το επίπεδο της φορολογίας στα τσιγάρα και τον λεπτοκομμένο καπνό (καπνό για στριφτά τσιγάρα) σε ορισμένες χώρες της Ε.Ε.

Η άποψή της Philip Morris International

Η φορολογική πολιτική θα πρέπει να εφαρμόζεται τόσο για τη διασφάλιση των εσόδων, όσο και για την επίτευξη των στόχων δημόσιας υγείας. Όπως αναγνωρίζεται από ειδικούς σε θέματα δημόσιας υγείας, τα δημοσιονομικά μέτρα, όπως τα φορολογικά και τα τιμολογιακά μέτρα, αποτελούν βασική συνιστώσα μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για τον καπνό.

Εμείς, ωστόσο, δεν υποστηρίζουμε υπερβολικές αυξήσεις στη φορολογία, οι οποίες μπορεί να έχουν ως αρνητική επίπτωση την υπονόμευση των στόχων δημόσιας υγείας. Οι κυβερνήσεις πρέπει να επιτύχουν μια ισορροπία ώστε να διατηρούν τους φόρους σε επίπεδα που συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων της πολιτικής τους, χωρίς παράλληλα να καθιστούν τα προϊόντα καπνού απρόσιτα για τους ενήλικους καπνιστές. Η εξεύρεση αυτής της κατάλληλης ισορροπίας θα εξαρτηθεί από πολλούς τοπικούς παράγοντες.

Όπως έχει δηλώσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, “Τελικά, οι συντελεστές

ειδικού φόρου κατανάλωσης για τον καπνό πρέπει να αντιστοιχούν στην αγοραστική δύναμη των καταναλωτών κάθε χώρας, στους συντελεστές που ισχύουν στις γειτονικές χώρες και, πάνω από όλα, στη δυνατότητα και την προθυμία των φορολογικών αρχών να επιβάλουν τη συμμόρφωση στους σχετικούς φόρους.

Ένας βασικός παράγοντας για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το σωστό φορολογικό συντελεστή είναι ο πιθανός αντίκτυπος που θα έχουν οι φορολογικές αυξήσεις στην αύξηση του παράνομου εμπορίου. Είναι σαφές ότι το παράνομο εμπόριο εξαρτάται από ένα μεγάλο αριθμό παραγόντων, μεταξύ των οποίων είναι και η υπερβολική φορολόγηση. Παρόλο που είναι δυνατό να διατηρηθούν υψηλά επίπεδα φορολογίας, χωρίς αντίστοιχα υψηλά επίπεδα λαθρεμπορίου, ο φόρος παραμένει βασικό κίνητρο και, κατά συνέπεια, σημαντικός παράγοντας για το παράνομο εμπόριο προϊόντων καπνού.

Επιπλέον, οι κυβερνήσεις πρέπει να έχουν τη δυνατότητα, την προθυμία και την ικανότητα να επιβάλλουν τους νόμους και να ελέγχουν τα σύνορά τους.

Σύμφωνα με την μέχρι σήμερα εμπειρία, η υιοθέτηση μιας πολιτικής σταδιακών, τακτικών αυξήσεων των φόρων, σε συνδυασμό με αποτελεσματικά μέτρα καταπολέμησης του παράνομου εμπορίου είναι ο βέλτιστος τρόπος με τον οποίο οι κυβερνήσεις θα επιτύχουν τους στόχους τόσο των εσόδων, όσο και της υγείας, μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο για τόνωση και ενίσχυση της παράνομης αγοράς.

Οι κυβερνήσεις δεν θα πρέπει απλώς να εξετάσουν το βέλτιστο επίπεδο φορολόγησης - είναι ακόμα πιο σημαντικό το να υιοθετήσουν τη σωστή φορολογική δομή. Η λάθος φορολογική δομή μπορεί απλά να ενθαρρύνει τη μετατόπιση της ζήτησης σε τσιγάρα με χαμηλότερη φορολογία ή σε άλλα προϊόντα καπνού. Ως κατευθυντήρια αρχή, εμείς πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει βάση, για λόγους δημόσιας υγείας, ένα φορολογικό σύστημα να κατευθύνει τους καταναλωτές σε μάρκες χαμηλότερης τιμής, όταν είναι ευρέως διαπιστωμένο ότι δεν υπάρχει κανένα ασφαλές τσιγάρο. Για αυτό και υποστηρίζουμε γενικά τις φορολογικές δομές 'πάγιων' φόρων, τους ελάχιστους ειδικούς φόρους κατανάλωσης και την εναρμόνιση των φόρων για τα βιομηχανοποιημένα τσιγάρα και τα άλλα προϊόντα καπνού που ανάβουν, όπως ο λεπτοκομμένος καπνός.

Πηγή: http://www.pmi.com/

 

Κάπνισμα και Υγεία – Άρθρο της Philip Morris International

Το κάπνισμα προκαλεί πολλές σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις (καρδιοπάθειες), καρκίνο του πνεύμονα και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (εμφύσημα, χρόνια βρογχίτιδα). Οι καπνιστές είναι πολύ πιο πιθανό από τους μη καπνιστές να αρρωστήσουν με μία από αυτές τις ασθένειες. Επίσης, το κάπνισμα είναι εθιστικό και μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο το σταματήσει κανείς. Αυτές είναι οι απόψεις κάθε κορυφαίας ιατρικής και επιστημονικής οργάνωσης σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης και οι απόψεις της Philip Morris International.

Καρδιαγγειακές παθήσεις (καρδιοπάθεια):

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρει στη δικτυακή του τοποθεσία: “Η χρήση καπνού είναι σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Αν κάπνιζαν λιγότεροι άνθρωποι, θα υπήρχαν λιγότερα εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια.”

Ο Αμερικανικός Καρδιολογικός Σύνδεσμος δηλώνει στον κόμβο του, “Το κάπνισμα αυξάνει την πίεση του αίματος, μειώνει την αντοχή στην άσκηση και αυξάνει την τάση για την πήξη του αίματος.”

Το Βρετανικό Καρδιολογικό Ίδρυμα δηλώνει στον κόμβο του, “Το μονοξείδιο του άνθρακα στον καπνό των τσιγάρων μειώνει την ποσότητα του οξυγόνου που το αίμα μπορεί να μεταφέρει στην καρδιά και το σώμα σας.”

Καρκίνος του πνεύμονα και άλλες μορφές καρκίνου:

Ο ΠΟΥ δηλώνει στον κόμβο του, “Ο ρόλος του καπνού στην αύξηση της πιθανότητας καρκίνου του πνεύμονα είναι μία από τις πιο ευρέως γνωστές βλαβερές συνέπειες του καπνού στην υγεία του ανθρώπου. Αυτό που πολλοί άνθρωποι, καπνιστές και μη καπνιστές, μπορεί να μην γνωρίζουν είναι ότι η χρήση του καπνού αυξάνει τους κινδύνους εμφάνισης καρκίνου σε πολλά σημεία του σώματος εκτός από τους πνεύμονες.”

Ο ΠΟΥ δηλώνει επίσης: “Κατά μέσο όρο, ο κίνδυνος καρκίνου του πνεύμονα στους καπνιστές είναι αυξημένος, από 5πλάσιος έως 10πλάσιος…”

Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (εμφύσημα, χρόνια βρογχίτιδα):

Ο ΠΟΥ δηλώνει στον κόμβο του, “Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) περιλαμβάνει δύο ομάδες πνευμονοπάθειας, τη χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα...υπάρχει μια δραματική συνέργεια με το κάπνισμα, σε τέτοιο βαθμό που οι καπνιστές έχουν υψηλότερη επικράτηση της ΧΑΠ και υψηλότερη θνησιμότητα.”

Οι αρχές δημόσιας υγείας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το κάπνισμα προκαλεί πολλές άλλες ασθένειες.

Για περισσότερες πληροφορίες από άλλες αρχές δημόσιας υγείας σχετικά με τον καπνό, το κάπνισμα και τις νόσους, ανατρέξτε στους παρακάτω κόμβους στο Internet.

Διεθνές Ίδρυμα Ερευνών για τον Καρκίνο

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Εκθέσεις του Υπουργού Υγείας των Η.Π.Α.

Πηγή: http://www.pmi.com/

Δικαστικές διαμάχες Καπνοβιομηχανιών – Άρθρο της Philip Morris International

Οι αγωγές κατά της καπνοβιομηχανίας ίσως να προσελκύουν το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης, αλλά δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη των στόχων του ελέγχου των προϊόντων καπνού.

Αφενός, οι δικαστικές διαμάχες είναι δαπανηρές, αναποτελεσματικές και συχνά επιζήμιες:

Καπνιστές στις Η.Π.Α. έχουν υποβάλει περισσότερες από 7.500 αγωγές κατά των καπνοβιομηχανιών τα τελευταία πενήντα χρόνια περίπου. Έχουν κερδίσει σε δίκη λιγότερες από 30 περιπτώσεις.

Σε αγωγές που υποβλήθηκαν εκτός των Η.Π.Α. κατά της Philip Morris International και άλλων καπνοβιομηχανιών, οι ενάγοντες είχαν επίσης πολύ μικρή επιτυχία.

Επιπλέον, οι δικαστικές διαμάχες είναι περιττές:

Ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη των στόχων ελέγχου των προϊόντων καπνου δεν είναι οι δικαστικές διαμάχες, αλλά η εφαρμογή ρυθμίσεων. Για αυτό πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη ισχυρών και αποτελεσματικών ρυθμίσεων για την καπνοβιομηχανία έχει περισσότερο νόημα για όλους τους εμπλεκόμενους, από ότι οι ακριβές, χρονοβόρες και συχνά αναποτελεσματικές δικαστικές διαμάχες.

Παρακάτω ακολουθούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με δικαστικές διαμάχες που αφορούν το κάπνισμα και την υγεία.

Μεμονωμένες περιπτώσεις

Οι περισσότερες αγωγές για το κάπνισμα εκτός των Η.Π.Α. ήταν μεμονωμένες περιπτώσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις ένας καπνιστής μηνύει μία ή περισσότερες καπνοβιομηχανίες για μια ασθένεια που ισχυρίζεται ότι προκλήθηκε από το κάπνισμα. Δικαστήρια σε πολλές διαφορετικές χώρες έχουν απορρίψει τις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις.

Υπερασπιστήκαμε την εταιρεία μας με επιτυχία σε μεμονωμένες περιπτώσεις σε χώρες τόσο διαφορετικές όπως η Αργεντινή, η Αυστραλία, η Βραζιλία, η Χιλή, η Κόστα Ρίκα, η Γαλλία, η Γερμανία, το Χονγκ Κονγκ, το Ισραήλ, η Ιταλία, το Καζακστάν, οι Φιλιππίνες, η Πολωνία, η Ισπανία και η Τουρκία.

Άλλες καπνοβιομηχανίες είχαν παρόμοια αποτελέσματα.

Σε ελάχιστες περιπτώσεις, πρωτοβάθμια δικαστήρια έκριναν εις βάρος των καπνοβιομηχανιών, αλλά όλες οι αποφάσεις στη συνέχεια ανεστράφησαν όταν κρίθηκαν από ανώτερα δικαστήρια. Η Βραζιλία και η Ιταλία είναι οι μόνες χώρες στις οποίες δεν έχουν μέχρι σήμερα αναστραφεί αρνητικές αποφάσεις εναντίον θυγατρικών εταιρειών της Philip Morris International από ανώτερο δικαστήριο.

Ομαδικές αγωγές

Στις ομαδικές ή συγκεντρωτικές αγωγές, ομάδες ατόμων με βλάβες που ισχυρίζονται ότι προκλήθηκαν από μία ή περισσότερες καπνοβιομηχανίες, προσπαθούν να συνδυάσουν τις απαιτήσεις τους σε μία μόνο αγωγή. Σε ορισμένες χώρες, οι οργανώσεις καταναλωτών υποβάλλουν αγωγές αυτού του είδους εξ ονόματος των μελών τους.

Σήμερα υπάρχουν ομαδικές αγωγές σε εκκρεμότητα σε τέσσερις χώρες: Τη Βραζιλία, τη Βουλγαρία, τον Καναδά και το Ισραήλ. Προηγούμενες προσπάθειες να εγερθούν τέτοιου είδους αξιώσεις στη Βραζιλία, τον Καναδά, τη Νιγηρία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αποτύχει.

Η μόνη αρνητική απόφαση κατά θυγατρικής εταιρείας της Philip Morris International, στο πλαίσιο ομαδικής αγωγής καταναλωτών στη Βραζιλία, αναστράφηκε αργότερα μετά από έφεση και παραπέμφθηκε ξανά στο δικαστήριο για περαιτέρω διαδικασίες.

Περιπτώσεις αποζημιώσεων για έξοδα υγειονομικής περίθαλψης

Σε περιπτώσεις αποζημιώσεων για έξοδα υγειονομικής περίθαλψης, οι κυβερνήσεις, οι ασφαλιστικές εταιρείες ή οι εταιρείες παροχής υγειονομικής περίθαλψης επιδιώκουν την ανάκτηση του κόστους παροχής ιατρικής φροντίδας σε άτομα που ισχυρίζονται ότι αρρώστησαν επειδή κάπνιζαν.

Αγωγές αυτού του είδους έχουν υποβληθεί στον Καναδά, τη Γαλλία, το Ισραήλ, τη Νιγηρία, την Ισπανία και τις Νήσους Μάρσαλ. Απορρίφθηκαν στη Γαλλία, το Ισραήλ, τη Νιγηρία, την Ισπανία και τις Νήσους Μάρσαλ. Εκκρεμεί ακόμα η ένσταση του ενάγοντα εναντίον της απόρριψης στο Ισραήλ.

Πηγή: http://www.pmi.com/

Κατά 9,3% μειώθηκαν οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές το 2010

Μειωμένο κατά 5% ήταν το 2010 το κόστος εργασίας στην Ελλάδα σε σχέση με το 2009, ενώ το 2011 εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά 2,7% σε σχέση με το 2010 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ανώτερων στελεχών του Υπουργείου Εργασίας. Σε πραγματικούς όρους (δηλαδή λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη του πληθωρισμού), οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 9,3% το 2010 (έναντι αύξησης 3,3% το 2009) και εκτιμάται ότι θα μειωθούν περαιτέρω κατά 5-5,8% το 2011 (στοιχεία βάσει εκτίμησης Τράπεζας της Ελλάδος).

Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στον επιχειρηματικό τομέα, που περιλαμβάνει τις ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις και τις τράπεζες, εκτιμάται ότι μειώθηκε κατά 1,8% το 2010 έναντι αύξησης 3,4% που είχε σημειώσει το 2009. Το 2011 προβλέπεται περαιτέρω μείωση της τάξης του 2,7%.

Οι μέσες ακαθάριστες ονομαστικές αποδοχές το 2010 μειώθηκαν κατά 2,9% στον μη τραπεζικό ιδιωτικό τομέα (έναντι αύξησης 2,8% το 2009), κατά 1,8% στις τράπεζες (έναντι αύξησης 3,7% το 2009) και κατά 5,5% στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (έναντι αύξησης 7,7% το 2009). Το 2011, προβλέπεται περαιτέρω μείωση 1,7% στον μη τραπεζικό ιδιωτικό τομέα, 3,3% στις τράπεζες και 6,2% στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Η ύφεση στην Ελληνική οικονομία σε συνδυασμό με την προώθηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασία στην κατεύθυνση ενίσχυσης της ευελιξίας, οδήγησαν σε σημαντική μείωση του κόστους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Με τον τρόπο αυτό, οι επιχειρήσεις μείωσαν το κόστος λειτουργίας τους, ώστε να προσαρμοστούν στα μειωμένα επίπεδα πωλήσεων και κερδών, να διατηρήσουν θέσεις εργασίας και να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και τις εξαγωγικές τους επιδόσεις. Από την άλλη πλευρά η απότομη και άναρχη μείωση μισθών και εισοδημάτων στον ιδιωτικό τομέα εγκυμονεί κινδύνους, καθώς όχι μόνο μειώνει την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών επιτείνοντας την ύφεση στην αγορά, αλλά προκαλεί σοβαρή υστέρηση φορολογικών εσόδων, καθώς και υστέρηση εσόδων από εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων.

Το λιανεμπόριο και το χονδρεμπόριο είναι οι κλάδοι που αντικατοπτρίζουν καθαρότερα την ύφεση στην αγορά. Ενώ, μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2010 ο δείκτης Κύκλου Εργασιών στο λιανεμπόριο (χωρίς καύσιμα) παρουσιάζει συνεχή αύξηση μέχρι το τέλος του 2010, το πραγματικό κόστος εργασίας, εμφανίζει μείωση -17% τον Δεκέμβριο του 2010 σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2009.

Αντίστοιχη εικόνα καταγράφεται και στην εξέλιξη του κύκλου εργασιών στο χονδρικό εμπόριο, που ενώ το α’ τρίμηνο του 2010 ο σχετικός δείκτης αυξάνεται κατά 5,2% σε σχέση με το α΄ τρίμηνο του 2009, το τελευταίο τρίμηνο του 2010 εμφανίζει μείωση 8,8% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009.

Στα ξενοδοχεία και τους χώρους εστίασης το πραγματικό συνολικό κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 16,3% σε ετήσια βάση το 2010 σε σχέση με το 2009. Η μείωση αυτή, αντανακλά τη σοβαρή μείωση του κύκλου εργασιών στον κλάδο, καθώς και την ύπαρξη σημαντικού ποσοστού απασχόλησης με άτυπες ή ανεπίσημες μορφές εργασίας, που συνδέεται με την εποχικότητα του κλάδου.

Στη δημόσια διοίκηση και άμυνα το πραγματικό συνολικό κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 6,1% το 2010 σε σχέση με το 2009.

Η μείωση του κόστους αντανακλά το πάγωμα των βασικών αποδοχών και την περικοπή των επιδομάτων των υπαλλήλων του Δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Εκτιμάται ότι το 2010 η μείωση των μέσων ακαθάριστων αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, σε ονομαστικούς όρους, ήταν της τάξης του 9,5%.

Στον κλάδο της υγείας το πραγματικό συνολικό κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 4,6% το 2010 σε σχέση με το 2009 και στις κατασκευές κατά 2,2%, εξαιτίας της μείωσης της οικοδομικής δραστηριότητας όλο το 2010. Στον κλάδο της μεταποίησης η μείωση του πραγματικού συνολικού κόστους εργασίας το 2010 έφθασε το 1,3%, σε σχέση με το 2009.

Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες που οδηγούν στη μείωση του κόστους εργασίας. Η υπογραφή τριετούς διάρκειας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) το 2010, σύμφωνα με την οποία οι κατώτατες αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα παρέμειναν αμετάβλητες στη διάρκεια του 2010, ενώ η μέση ετήσια αύξησή τους θα είναι της τάξεως του 0,9% για το 2011 και του 2,0% το 2012.

Η πρόβλεψη είναι ότι έως το τέλος του 2012 οι διαιτητικές αποφάσεις που θα εκδοθούν από τον ΟΜΕΔ δεν μπορούν να αποκλίνουν από τις ποσοστιαίες αυξήσεις της ΕΓΣΣΕ.

Η μετατροπή ολοένα και περισσότερων υφιστάμενων συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ το 2009 οι συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης αντιπροσώπευαν το 79% των νέων συμβάσεων, το 2010 αντιπροσώπευαν το 66,9% και το πρώτο δίμηνο του 2011 το 57,2%. Από την άλλη πλευρά, η αναλογία των συμβάσεων μερικής απασχόλησης στο σύνολο των νέων συμβάσεων αυξήθηκε από 16,7% το 2009 σε 26,1% το 2010 και σε 32,1% το πρώτο δίμηνο του 2011. Τέλος, οι συμβάσεις εκ περιτροπής εργασίας αντιπροσώπευαν το 4,3% του συνόλου των νέων συμβάσεων το 2009, το 6,9% των νέων συμβάσεων εργασίας το 2010 και το 10,8% των νέων συμβάσεων εργασίας κατά το πρώτο δίμηνο του 2011.

Σε αυτά πρέπει να προστεθούν, τα υψηλά ποσοστά της αδήλωτης εργασίας, η σημαντική μείωση των απολαβών, είτε μέσω νέων επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είτε μέσω υπογραφής ατομικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και η αυξανόμενη χρήση ατομικών συμβάσεων εργασίας, για επιχειρήσεις που δεν έχουν υπογράψει επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, με τις οποίες προβλέπονται μειώσεις μισθών για τους εργαζομένους.

Ακόμη, η καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας, όπως η καταβολή μισθών σε επίπεδο ακόμη και κάτω από αυτό που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ. Τα στελέχη του Υπουργείου τονίζουν ότι είναι αναγκαία η ρύθμιση της αγοράς εργασίας, για να αντιμετωπισθούν οι δημοσιονομικές παρενέργειες και τονίζουν είναι άλλο η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και άλλο η ζούγκλα στην αγορά. Το πλέον αποτελεσματικό εργαλείο για τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων είναι, σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, οι επιχειρησιακές συμβάσεις ακόμη και εκεί όπου οι αμοιβές είναι μικρότερες από τις κλαδικές. Προσθέτουν δε ότι οι βασικότεροι παράγοντες που οδηγούν στη σημερινή αρρυθμία, και έχουν αρνητικές επιδράσεις στην ανταγωνιστικότητα, είναι το πολύ μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων, το υψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων και το υψηλό μη μισθολογικό κόστος που φθάνει ως το 41,5% του συνολικού κόστους εργασίας από τα υψηλότερα ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Το θέμα των εργασιακών σχέσεων στη χώρα μας θα τεθεί αύριο κατά τη συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας με τους επικεφαλής της "τρόικας" Ματίας Μορς, Πόουλ Τόμσεν και Κλάους Μαζούχ.

Η «τρόικα» θα επιμείνει, κάτι που έχει διαφανεί και από τη συνάντηση του τεχνικού κλιμακίου με τον Ειδικό Γραμματέα του ΣΕΠΕ την περασμένη εβδομάδα, σε νομοθετικές ρυθμίσεις που θα οδηγούν σε μεγαλύτερη ευελιξία στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σε αύξηση της διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου από δύο σε τρία χρόνια και περιορισμό της δυνατότητας μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Πηγή: http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=13&artid=96091

4.000.000 ευρώ "φέσι" στο ΙΚΑ από χονδρέμπορο καπνικών

Σκάνδαλο πρώτου μεγέθους στο μεγαλύτερο και καταχρεωμένο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας, το ΙΚΑ. Διευθύντρια και μάλιστα σε επιτελική θέση στις διοικητικές υπηρεσίες του Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης, καλύπτει τα χρέη του συζύγου της προς το ταμείο, με αποτέλεσμα το «φέσι» να έχει ξεπεράσει, αυτή την στιγμή, τα 4 εκατ. ευρώ! Και όλα αυτά την ώρα που χιλιάδες ασφαλισμένοι αγωνιούν αν θα πάρουν τη σύνταξή τους, από ένα ταμείο που χρωστάει περισσότερα από 9 δισ. ευρώ, και που είναι έτοιμο να «βαρέσει κανόνι»…

Οι καταγγελίες για την κυρία Α.Λ., που είναι διευθύντρια του ΙΚΑ, είναι γνωστές στις αρμόδιες υπηρεσίες του Ιδρύματος.

Ο σύζυγός της έχει δύο επιχειρήσεις στην Αθήνα και στην Κεντρική Μακεδονία και ασχολείται με το εμπόριο καπνικών προϊόντων.

Οι έλεγχοι που πραγματοποίησαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ, έφεραν στην επιφάνεια εκπρόθεσμες οφειλές ασφαλιστικών εισφορών που φτάνουν το ποσό των 3.771.008.97 ευρώ για την επιχείρηση της πρωτεύουσας και 522.116,50 ευρώ για την επιχείρηση που βρίσκεται στη βόρειο Ελλάδα. Συνολικά, το χρέος προς το Ταμείο ανέρχεται στο τεράστιο ποσό των 4.293.125,47 ευρώ! Κατά παράδοξο τρόπο όμως, και ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ έχουν ολοκληρώσει τον έλεγχό τους, ο συγκεκριμένος οφειλέτης συνεχίζει να μην καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές προς το Ταμείο.

Η κ. Α.Λ., έχοντας επιλέξει σε θέσεις – κλειδιά ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης της, κατορθώνει ως τώρα να κρατάει το συγκεκριμένο θέμα μακριά από τα «φώτα της δημοσιότητας» και ιδιαίτερα από το γραφείο του διοικητή του ΙΚΑ, κ. Ροβέρτου Σπυρόπουλου… Ως επιλογή κατευθείαν από το γραφείο του τέως υπουργού Εργασίας, κ. Ανδρέα Λοβέρδου, θεωρεί πως μπορεί να καλύψει τα ίχνη και τις παρανομίες του συζύγου της, έχοντας και η ίδια κάλυψη εκ των άνω… Δεν είναι τυχαίο ότι για μια σειρά από «περίεργες» τοποθετήσεις διευθυντών σε συγκεκριμένα υποκαταστήματα του ΙΚΑ, η εν λόγω διευθύντρια έχει κληθεί από το Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο του υπ.

Εσωτερικών για να δώσει εξηγήσεις.

Το βέβαιο είναι ότι ως τώρα, η εν λόγω διευθύντρια πετυχαίνει το στόχο της, καλύπτει τα χρέη του συζύγου της και το ΙΚΑ χάνει εκατομμύρια ευρώ από εισφορές, κάνοντας ακόμα πιο δυσχερή τη θέση του.
 

Πηγή: http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/47467/dieythyntria-toy-ika-krybei-ta-terastia-chreh-toy-syzygoy-ths

Ποια επιδόματα χάνονται στην περίπτωση μετατάξεων

Οι υπάλληλοι του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα που αποσπώνται ή μετακινούνται σε ειδικές υπηρεσίες, χάνουν τα ειδικά επιδόματα, τις ειδικές αμοιβές και τις αποζημιώσεις της οργανικής τους θέσης, εφόσον η καταβολή των επιδομάτων αυτών συνδέεται αποκλειστικά με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων τους στην οργανική τους θέση.

Αυτό προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 45 του ν. 3943/2011 «Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών», που τέθηκαν σε εφαρμογή από τον περασμένο Μάρτιο.

Σχετικές διευκρινίσεις δίνει το υπουργείο Οικονομικών με εγκύκλιό του για το θέμα.
Μεταξύ των άλλων το υπουργείο αναφέρει ότι οι αποδοχές των προϊσταμένων των ειδικών υπηρεσιών, καθώς και του αναπληρωτή προϊσταμένου, εξακολουθούν να διαμορφώνονται στο ύψος των πάσης φύσεως αποδοχών που προβλέπονται κάθε φορά για Γενικό Διευθυντή Υπουργείου και σε ποσοστό 75% και 80% των αποδοχών αυτών (Γενικού Διευθυντή Υπουργείου), αντίστοιχα.

Περαιτέρω, όμως, καταργούνται οι διατάξεις που προέβλεπαν τη διατήρηση των πάσης φύσεως ειδικών επιδομάτων και των πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων της θέσης προέλευσης των ανωτέρω προϊσταμένων, καθώς και οι διατάξεις που προέβλεπαν ότι, εφόσον ο επιλεγόμενος προϊστάμενος ελάμβανε από το φορέα προέλευσης συνολικές αποδοχές υψηλότερες από αυτές που έχουν καθοριστεί για τους ανωτέρω προϊσταμένους στις ειδικές αυτές υπηρεσίες, κατά περίπτωση, τότε οι αποδοχές του καθορίζονταν στο ύψος αυτών που ελάμβανε, πριν από το διορισμό του στις θέσεις αυτές.

Oι αποσπώμενοι ή μετακινούμενοι στις ειδικές υπηρεσίες υπάλληλοι του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, λαμβάνουν όλες τις αποδοχές της οργανικής τους θέσης (βασικό μισθό και επιδόματα), συμπεριλαμβανομένων και των πάσης φύσεως και με οποιαδήποτε ονομασία οριζόμενων ειδικών επιδομάτων (ειδικά επιδόματα, οικονομικές παροχές, ειδικές αμοιβές και αποζημιώσεις), σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις καταβολής τους.

Αυτό σημαίνει ότι τα προβλεπόμενα από τις οικείες διατάξεις (νόμους, Κ.Υ.Α. κ.λ.π.) επιδόματα εν γένει, εφόσον δεν παρέχεται δυνατότητα καταβολής τους από τις ίδιες ρυθμίσεις στις περιπτώσεις απόσπασης ή μετακίνησης γενικά των δικαιούχων σε άλλες υπηρεσίες ή θέσεις, επειδή η καταβολή τους συνδέεται με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων στην οργανική τους θέση, δεν μπορεί πλέον να καταβάλλονται και κατά τη διάρκεια της απόσπασης ή μετακίνησής τους στις ειδικές αυτές υπηρεσίες.

Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/638844/Article.aspx